"Wie in bed stapt met beschadigd hart,
Geeft aan zijn droom al snel een slechte
start,
Maar soms drink ik mezelf zo
schadevrij,
Dat ik jou denk bij mij"
Acda
en de munnik - Ik denk je hier bij mij
Het was hier een hele poos stil, De laatste post schreef ik aan het begin van 2020. Toen alles er zo totaal anders uit zag. Ik was net moeder geworden van een zoon. Alles zag er roos kleurig uit. En kort daarna zijn er verschillende "bommen" gevallen.
Corona kwam en gooide over de hele wereld alle levens van mensen totaal op de kop. Dat leek toen verschrikkelijk (en begrijp me niet verkeerd dat was het ook).
Inmiddels zijn we ruim 2 jaar verder en als ik terug kijk naar die afgelopen 2 jaar was corona zeer zeker niet het ergste wat er gebeurt is. Niet in mijn leven althans.
Er zijn dingen gebeurt waar over ik hier niet eens schrijven wil, niet schrijven kan. Dingen die ik nog lang zelf geen plekje heb kunnen geven en me afvraag of ik dat ooit zal kunnen doen.
Onrecht, onbegrijpelijk en verrekte oneerlijk...maar ik kan het niet...ik kan het niet beschrijven... Mensen die mij kennen weten waar ik het over heb en daar laat ik het voor nu bij...
Eigenlijk wil ik er allemaal niet te lang bij stil staan, bij die afgelopen 2 jaar. Mede daar door besloot ik dat 2022 niet met hetzelfde gevoel mag eindigen als
dat die 2 jaar daarvoor gevoeld hebben. Ik besloot heel dapper om voor m'n gezin te kiezen en voor mezelf.
Zo besloot ik aan een nieuw avontuur te beginnen bij een nieuwe baas met een nieuwe uitdaging. Ben er met open armen
ontvangen, iedereen is er zo vriendelijk en behulpzaam. Het is best wel even gek om weer helemaal onderaan de ladder te moeten beginnen maar logisch is het absoluut wanneer je weer nieuw
ergens binnen komt. Van de winkelvloer naar meer achter de schermen. Het is een behoorlijke switch maar so far so good. Ben er nog lang niet, heb nog verschrikkelijk veel te leren en te
ontwikkelen maar het voelt goed, het voelt fijn.
"Je kunt ook nooit ’s even rustig op een voetstuk staan,
Je staat net rustig op je sokkel, of daar komt t volk al aan,
Zwaaiend met seizen, bijlen, roepend, wat doe jij daar bovenaan,
Je kunt hier nooit eens even rustig op een voetstuk staan...
Het toffe van z’n voetstuk, mocht je er ooit eens op gaan staan,
De mens zaagt toch wel aan je poten, hoopt toch dat je het weer gaat verkloten,
Het toffe van z’n voetstuk, mocht je er ooit eens op gaan staan,
Je ziet je vijand veel beter komen hier, dan daar bij jullie onderaan..."
Acda en de Munnik - Voetstuk staan
Voor nu laat ik het hier even bij. Wie weet binnenkort weer meer. Ik merk terwijl ik schrijf dat het niet mn vingers uitkomt. De emoties slingeren me een beetje
heen en weer en soms, heel soms moet je, je daar ook gewoon bij neer leggen.
Hopelijk vind ik snel weer de tijd, de energie en de zin om jullie weer lekker lastig te kunnen vallen met zin en zin-loze stukken tekst.
Ik wil jullie in elk geval bedanken dat jullie in de 2 jaar dat ik niet zo actief hier op de site ben geweest, de webshop sloot toch bij me zijn gebleven via welk kanaal dan ook.
Dank jullie, voor alle lieve woorden, alle steun, mede daardoor sta ik vandaag waar ik sta. Misschien sta ik nog niet heel stevig, maar ik sta er wel!
Reactie schrijven